Tientallen jaren supervrijwilliger voor vele kinderen
Barendrecht heeft veel inwoners die zich als vrijwilliger inzetten voor de samenleving. Tijdens de lintjesregen werd een deel daarvan eind april traditiegetrouw in het zonnetje gezet. Hennie van de Steeg-van Eijs was één van de gelukkigen die, namens de koning, een koninklijke onderscheiding ontving uit handen van burgemeester Ronald Schneider. Hennie deed tientallen jaren vrijwilligerswerk op peuterspeelzaal Piggelmee en op basisschool De Catamaran in Rotterdam.
De Barendrechtse was lange tijd maar liefst 5 dagen per week als vrijwilliger actief. “Veel ouders dachten dat ik in dienst was, maar ik deed het werk altijd onbetaald. Gewoon, omdat ik het leuk vond. Ik stond ooit in een groentewinkel en was later actief in de bedrijfsrestauratie. Eigenlijk wilde ik het onderwijs in. Maar daar kwam het dus niet van. Als vrijwilliger heb ik alsnog mijn kans gegrepen. Toen onze dochter toe was aan de peuterspeelzaal en ik daarnaast thuis wilde zijn, ben ik ermee begonnen. Dat ging heel natuurlijk. Het was mooi om bij te dragen aan de ontwikkeling van zoveel kinderen en ze spelenderwijs van alles bij te brengen.”
Veel afwisseling
Bij De Catamaran deed Hennie ook lange tijd de coördinatie en administratie voor de overblijfkinderen. Maar ook voor de kinderopvang voor ouders die Nederlandse les volgden in de ouderkamer. Boodschappen doen, lezen met kinderen uit de schakelklas en verschillende baliewerkzaamheden, daar draaide zij haar hand eveneens niet voor om. “De afwisseling maakte het juist zo leuk. Mede daardoor heb ik het vrijwilligerswerk al die tijd met veel plezier gedaan.” Hennie spreekt in de verleden tijd, want vorig jaar stopte ze als vrijwilliger. “Ik had al een tijdje in mijn hoofd zitten dat ik net voor mijn 67ste wilde stoppen. Dat was geen moeilijke beslissing. Ik vond het mooi geweest. Nu heb ik meer tijd voor uitstapjes en voor hobby’s. Ik hou onder meer van kleding naaien, haken, breien en boetseren.”
Emotioneel moment
Dat ze een koninklijke onderscheiding kreeg, noemt Hennie ‘een eer’. “Ik vind het geweldig dat de moeite is genomen om mij aan te melden. Ik zie het lintje als een mooie vorm van waardering. Toen ik met een smoesje naar Het Kruispunt werd gelokt en eindelijk in de gaten kreeg wat er aan de hand was, werd ik best emotioneel. Het moment zal mij altijd bijblijven. Dat ik de onderscheiding kreeg met zoveel mensen om mij heen die me dierbaar zijn, maakte het extra speciaal.”